เซ็กส์สิกขา 2 : เพศในฐานะสิ่งสร้างทางสังคม

เพศไม่ใช่เรื่องธรรมชาติ แต่เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยสังคม !
ที่บอกว่าเพศไม่ใช่เรื่องธรรมชาติแต่เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยสังคมนั้น เราอยากพูดให้เข้าใจง่าย ๆ ว่าเวลาที่ร่างกายของฅนเราเจริญเติบโตเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ที่พร้อมจะมีเพศสัมพันธ์กัน (คือ ผู้ชายที่ลูกอัณฑะเริ่มมีการสร้างตัวอสุจิ องคชาติแข็งตัวได้ ส่วนผู้หญิงก็เริ่มมีการตกไข่มีรอบเดือน) ฅนเราก็ไม่ได้มีโอกาสได้ร่วมเพศกันอย่างที่ ‘ธรรมชาติ’ ภายในเรียกร้องทั้ง ๆ ที่วัยเจริญพันธุ์นั้น ๆ (จำได้ว่าน่าจะราว ๆ ๑๐ กว่าขวบขึ้นไป … วัยเจริญพันธุ์ของแต่ละฅนอาจเหลื่อมล้ำกันนิดหน่อยอย่างน้อยก็อยู่ในราว ๆ ๑๐ กว่าขวบนี่แหละ) แต่ละฅนต่างก็มีความต้องการทางเพศกันอย่างเต็มเปี่ยมถ้วนหน้า แต่ก็ไม่ได้ทำตามใจอยากได้อย่างเต็มที่เพราะมี ‘สิ่งสร้างทางสังคม’ คอยกำกับดูแล
กระบวนการ ‘สิ่งสร้างทางสังคม’ ที่เพศได้ถูกทำให้เป็นไปอย่างอย่างน่าสนใจประการหนึ่งก็คือ เพศได้ถูกทำให้กลายเป็น สิ่งสกปรก ชั่วร้าย ต่ำช้า น่ารังเกียจ ผู้ใดเข้าไปสัมผัสข้องแวะด้วยมีสิทธิ์กลายเป็น ฅนเลวทราม ไปได้ในทันที ยกเว้นว่าคุณจะเข้าไปข้องแวะกับเรื่องเพศภายใต้เงื่อนไขที่เพศเป็นเรื่องที่อยู่ในกรอบระเบียบบางอย่างที่สังคมได้จัดวางไว้ให้เรียบร้อยแล้ว
ถ้าเช่นนั้น “เพศที่ดีในกรอบที่สังคมได้จัดวางสร้างไว้ให้เรียบร้อยแล้ว” คืออะไร ?
เพศที่ดีในกรอบของสังคมก็คือต้องเป็นเพศสัมพันธ์หรือการร่วมเพศที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า
- อยู่ในวัยอันควร ไม่ใช่ในวัยที่พร้อมจะสืบพันธุ์
- เป็นคู่ ไม่เป็นหมู่
- เกิดขึ้นระหว่างชายกับหญิงเท่านั้น
- อยู่ในการแต่งงาน ไม่ใช่เซ็กส์นอกสมรส
- มีความรักกันมาก่อน ไม่ใช่เกิดขึ้นภายหลังรู้จักกัน ๕ นาที
- เกิดขึ้นในที่มิดชิด ไม่สาธารณะ หรือไม่เป็นไปเพื่อโชว์หรือเพื่อถ่ายทำเป็นภาพบันทึก
- เป็นไปเพื่อการสร้างเผ่าพันธุ์ ไม่ใช่เพื่อสนุก
- ไม่ใช่การสำเร็จความใคร่ตนเอง
- ไม่ใช่การซื้อขาย
- เกิดขึ้นที่อวัยวะเพศกับอวัยวะเพศที่ตรงข้ามกันเท่านั้น ไม่เกิดขึ้นที่อวัยวะอื่นเช่น ที่ทวารหนัก หรือที่ปาก
- ไม่มีการใช้อุปกรณ์อื่นเข้าช่วย เช่น Sextoy
ฯลฯ

จะเห็นได้ว่า ‘กรอบเรื่องเพศ’ ได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อกำกับ จำกัด ควบคุม ดูแลและกดดันฅนให้ดำรงตัวเองอยู่ในกรอบเรื่องเพศที่ไม่เปิดกว้างนัก (ถ้าตัด ฯลฯ ออกไปแล้วมาช่วยกันระดมสมองเราคงได้ ‘ตัวอย่าง’ ของเพศในกรอบอีกหลายตัวอย่างทีเดียว) ทำให้ผู้ฅนจำนวนมากรู้สึกอึดอัดและถูกกดดันไปกับ ‘สิ่งสร้าง’ อันนี้ โดยที่ฅนจำนวนมากนั้นเองต่างก็หลุดออกจากกรอบเรื่องเพศดังกล่าวกันฅนละเล็กละน้อยไปฅนละทิศละทาง และไม่เป็นที่เปิดเผยในที่สาธารณะเสียด้วย !
ดังนั้นหากพฤติกรรมทางเพศที่นอกกรอบของใครก็ตามได้ถูกเปิดเผยเปิดโปงต่อสาธารณชน บุคคลนั้นก็จะถูกประนามถูกลงโทษจากสังคมอย่างที่มีฅนจำนวนหนึ่ง (ทั้งที่มีชื่อเสียงและไม่มีชื่อเสียง) ได้ถูกเปิดโปงและกำลังถูกสังคมลงโทษอยู่ในเวลานี้
ในขณะที่ฅนจำนวนมากนั่นเองต่างก็มีพฤติกรรมทางเพศที่หลุดออกจากกรอบกันทุกฅนเพียงแต่ไม่ได้ถูกเปิดเผยในที่สาธารณะแค่นั้นเอง
ส่วนใครก็ตามที่พยายามทำตัวให้อยู่ในกรอบเรื่องเพศที่ดีตามที่สังคมวางไว้ก็จะได้รับรางวัล คำชมเชย การยอมรับและการช่วยเหลือต่าง ๆ จากทั้งตัวสังคมเองและจากสถาบันทางสังคมทั้งที่เป็นหน่วยงานจากภาครัฐและเอกชน ส่วนใครก็ตามที่มีพฤติกรรมทางเพศที่นอกกรอบไปจากที่สังคมได้กำหนดก็จะได้รับการประจาน การประนาม ความรังเกียจ เพราะถือว่าเป็นบุคคลชั่วร้ายควรได้รับการลงโทษ
หากเรามองให้เห็นสักนิดว่าเพศก็เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยสังคมเช่นเดียวกับอีกหลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่างบนโลกนี้ บางทีเราอาจจะมีสติสตังกันมากขึ้นก่อนที่เราจะมองและตัดสินใครจากพื้นฐานความคิดของเราเองที่มี สิ่งสร้างทางสังคม ฝังอยู่ในหัว.