วันพุธที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2549

เซ็กส์สิกขา 5 : "เพศ" คือ การแสดงออกในพื้นที่ทางสังคม


เพศ เป็นเรื่องของการแสดงออกว่าคุณกำลังแสดงบทบาทอะไรหรือกำลังทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องเพศในพื้นที่ทางสังคมทั้งในที่สาธารณะและในพื้นที่เฉพาะ ยกตัวอย่างเรื่องของ ‘นพ’ นพเป็นคนต่างจังหวัดเข้ามาหางานทำในเมือง นพมีลูกมีเมียแล้วแต่ด้วยความที่ฐานะยากจนในที่สุดนพก็หันไปยึดอาชีพขายบริการทางเพศซึ่งเป็นการขายบริการให้กับผู้ชายด้วยกัน อาศัยว่านพเป็นชายหนุ่มที่มีรูปร่างหน้าตาดีทำให้นพมีรายได้งามกับอาชีพทางนี้ เงินที่นพได้มาก็นำไปเลี้ยงลูกเมียให้อยู่เป็นสุขสบาย
เมื่อนพเข้าประจำการในบาร์เกย์ยามค่ำคืนมีแต่ลูกค้าที่เป็นชายเกย์แวะเวียนเข้ามาใช้บริการ ที่นั่นจัดเป็นสังคมเล็ก ๆ สังคมหนึ่งและค่อนข้างเป็นสังคมที่ปิดเฉพาะรู้กันในหมู่คนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น อย่างน้อยที่สุดผู้คนที่แวะเวียนเข้ามาต่างก็รู้กันว่านพอยู่ในฐานชายขายบริการทางเพศโดยเฉพาะอย่างยิ่งขายบริการทางเพศให้กับผู้ชายด้วยกัน อัตลักษณ์ทางเพศของนพเวลานี้ในแง่มุมหนึ่งมองได้ว่านพเป็น ‘เกย์’ ในฐานะที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย อีกทั้งอยู่ในพื้นที่ทางสังคมที่ใคร ๆ ก็รู้ว่าเป็นที่เฉพาะทางสำหรับชาวเกย์ ในขณะที่พฤติกรรมทางเพศที่ซ้อนทับอยู่ในตัวตนของนพอีกชั้นหนึ่งก็คือนพกำลังเอาเนื้อตัวร่างกายและเครื่องเพศของตนออกมาใช้เป็นเครื่องมือในการให้บริการกับผู้ชายมากมายในฐานะผู้ให้บริการแก่ลูกค้า
เมื่อนพกลับไปบ้าน บ้านก็เป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่บ่งบอกถึงสถานภาพของบุคคลรวมไปถึงตัวตนทางเพศของบุคคล ที่นี่นพเป็นทั้งสามีของเมียและพ่อของลูก และในที่สุดนพก็อยู่ในฐานะ ‘ผู้ชายรักต่างเพศที่มีครอบครัวแล้ว’ เมื่อมองจากสองสถานการณ์ในพื้นที่ที่แตกต่างกัน เพศสภาพและการแสดงออกในพื้นที่ทั้งสอง (บ้านและบาร์) ของนพสลับกันไปมา

นพจะเป็นใคร (เกย์ หรือ ผู้ชาย) หรือจะมีพฤติกรรมอย่างไรเกี่ยวกับเพศของตน (เป็นบุคคลผู้มีครอบครัวแล้ว หรือ เป็นบุคคลที่ขายบริการทางเพศ , เป็นบุคคลที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิง หรือ เป็นบุคคลที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย) จึงขึ้นอยู่กับพื้นที่ที่นพเข้าไปปฏิสัมพันธ์ด้วยว่าคือที่ไหน (บ้าน หรือ บาร์)
ดังนั้น ตัวตนทางเพศของนพจะทำงานสลับกันไปมาท่ามกลาง ๔ อัตลักษณ์ข้างต้น และเป็นอัตลักษณ์ที่เลื่อนไหลไปมาไม่คงที่ขึ้นอยู่กับว่านพไปปรากฏตัวอยู่ที่ไหน มีปฏิสัมพันธ์กับสถานที่แห่งนั้นในฐานะอะไร เพศจึงเป็นเรื่องของการแสดงออกในพื้นที่ทางสังคม ทั้งที่เป็นสังคมย่อย (เฉพาะกลุ่ม) หรือในสังคมใหญ่ (พื้นที่ที่เปิดเผย)
ในกรณีของนพ พื้นที่ที่สลับกันไปมาระหว่างบ้านกับบาร์เป็นปัจจัยตัวหนึ่งในการกำหนดให้เพศสภาพและตัวตนทางเพศของนพไม่คงที่
การปรากฏตัวของหญิงขายบริการบนฟลอร์โชว์ รูดเสาขึ้นลงไปมาก็เป็นเพียงการแสดงออกถึงตัวตนทางเพศว่ามีอาชีพแสดงเซ็กส์โชว์บนฟลอร์ หรือเป็นบุคคลผู้มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายเพื่อแลกกับเงิน มันคือการประกาศ /หรือการแสดงออก/ ในพื้นที่สาธารณะถึงอัตลักษณ์ทางเพศของความเป็นคนขายบริการ และ/หรือ/โชว์การแสดงทางเพศในพื้นที่เล็ก ๆ แคบ ๆ แห่งหนึ่งเท่านั้น จึงไม่ได้หมายความว่าเธอคนนั้นจะไม่ได้มีตัวตนทางสังคมในรูปแบบอื่น ๆ ในพื้นที่อื่น ๆ
การจัดงานแต่งงานระหว่างชายกับหญิงก็คือการแสดงเช่นเดียวกัน เป็นการแสดง การประกาศในพื้นที่สาธารณะว่าบุคคลสองคนนี้ตกลงปลงใจเป็นสามีภริยากัน กำลังจะเป็นบุคคลผู้มีเพศสัมพันธ์ร่วมกันในอนาคตอันใกล้ (หรืออาจจะเคยมีเพศสัมพันธ์กันมาก่อนแล้ว ?) เป็นการแสดงว่าบุคคลสองคนนี้มีพันธะสัญญาของความเป็นคู่รักของกันและกันและไม่ใช่คนโสดอีกต่อไป
การเดินพาเหรดของชาวเกย์ที่ถนนสีลมก็อาจเรียกได้ว่าเป็นการแสดงออกทางเพศอย่างเป็นทางการก็ว่าได้ ประกาศว่า ‘ข้าคือผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกัน’ โดยไม่ต้องมีคำอธิบายที่ยืดยาว หรือการออกมาเปิดเผยตัวเองของผู้หญิงที่รักผู้หญิงในโทรทัศน์นั่นก็คือการประกาศอย่างเป็นทางการในพื้นที่สาธารณะว่า ‘ฉันชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย’
แม้แต่พระสงฆ์ก็เป็นบุคคลที่ไม่พ้นจะต้องเป็นผู้แสดงออกในเรื่องเพศเช่นเดียวกัน คือแสดงออกในแง่มุมที่ว่าเป็นบุคคลที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ถาวรตลอดไปจนกว่าจะสละผ้าเหลือง
มนุษย์ทุกผู้ทุกคนยุ่งเกี่ยว ข้องแวะ ปฏิสัมพันธ์กับการแสดงออกในเรื่องเพศกันทุกคน แสดงตัวตนว่าเป็นกะเทย แสดงตัวตนว่าเป็นทอม เป็นดี้ เป็นผู้ชาย เป็นผู้หญิง แสดงตนว่าเป็นโสดหรือมีคู่แล้ว แสดงตนว่าประพฤติพรหมจรรย์หรือไม่ประพฤติพรหมจรรย์ ไม่มีใครที่หนีการแสดงออกในเรื่องเพศไปได้พ้น และไม่ได้หมายความว่าตัวตนทางเพศของบุคคลจะมีเพียงด้านเดียว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เวลา สถานที่ และบทบาทที่บุคคลคนนั้นเข้าไปข้องแวะปฏิสัมพันธ์ด้วย …
นี่แหละเพศคือการแสดงออกในพื้นที่ทางสังคม.

ไม่มีความคิดเห็น: